Binnen loopt de temperatuur in menig bestuurskamer snel op en buiten dooit het niet echt… (een grap, vergeef me). Dat dit een hete zomer gaat worden, staat wel vast. Nu heb ik het niet over het lekkere zonnetje. De cijfers van het tweede kwartaal komen eraan. En ik voorspel u zonder glazen bol: dit zullen geen goede cijfers zijn. En dan gaat menig organisatie weer los, op de automatische piloot.
Wederom snijden in de kosten. Dit keer is de beurt aan de afdelingen met een politiek handige manager. Zij die vorige keer de dans ontsprongen, krijgen deze keer de vragen over hun kosten. Weer draait het dan over een eenzijdige benadering van het probleem.
Nu snap ik iets van cijfers en vermoedelijk de gemiddelde lezer hier ook. Ik hoef u niet uit te leggen wat het effect is van meer productiviteit bij beter, slimmer en foutloos uitgevoerde processen.
Maar voor de verdwaalde doch geïnteresseerde alfa op deze blog: 5% minder fouten en 10% meer productiviteit is een 20% beter resultaat.
“20%?”, hoor ik u bijna denken. Ja. Door minder fouten en betere productiviteit volgt namelijk een ongewild maar gewenst bijeffect: betere service en meer tevreden klanten. Laten deze nou goed zijn voor het pakken van die extra procenten marge en markt! U doet het namelijk altijd voor klanten. Net als ik trouwens…
Als u al in de kosten wilt snijden, stel uzelf dan vragen als:
“waar gaat het fout in mijn processen?”
“Praten de onderdelen van de waardeketen wel goed met elkaar?”
“Klopt mijn organisatiestructuur nog wel?”
Al met al dingen waar men mijn inziens continue over moet denken, maar waar kennelijk “a burning platform” voor nodig is. Nu menig rondje ‘leveranciers uitknijpen’ voorbij is, kijkt men ook naar mijn mensen en mijzelf voor de slimme oplossingen. Men zoekt de heilige graal.
Welnu, ik denk dat deze er wel is. Maar de enige weg erheen is keihard werken. En daarnaast: durven kiezen. Bij elke keuze horen verliezers; dit noemen we ook wel ‘snijverlies’. Neem bijvoorbeeld kanker. Een vreselijke ziekte, waaraan je dood kunt gaan. Bedrijven in de huidige ‘kankerverwekkende’ recessie lopen het risico om ziek te worden, wanneer zij zich niet bewust zijn van hun gedrag, gewoonten en bestaande risico’s. En in deze tijd is het een behoorlijk kwaadaardige vorm.
Snij daarom. Snij slim, snij op tijd en laat jezelf constant nakijken. Als het dan toch mis gaat, bedenk dan het volgende: waarom haalt een chirurg bij het wegsnijden van een tumor altijd ietsje meer weg? Dit is het snijverlies om te overleven. Geen prettige gedachte, zeker niet vlak voor de vakantie.
Ik verbaas mij daarom in hoge mate, dat slechts weinig bedrijven écht de stap zetten om nu resultaatgerichte keuzes te maken in personeel, processen en producten. Rationalisatie in labels is op zich goed, maar is rationalisatie in producten in deze situatie niet beter? Gaat de voorkeur nu niet uit naar een multibrand met daarachter een uniforme achterdeur? Niemand doet aan marketing dezer dagen, dus opvallen kost per label dan ook niet zoveel…
Geef een reactie